هر کس هرآن چه دیده اگرهرکجا تویی          یعــــنی کـــه ابتدا تویی و انــــتها تویی

در تو خـــدا تجـــلی هــر روزه می کند          « آیینــــه تمــــام نمـــای خـــدا » تویی

میلاد تو تولـــد توحیـــد و روشنی است          ای مــــادر پدر! غرض از روشنا توئی

چیزی ندیــــده ام که تو در آن نبوده ای          تا چشم کــــار مــی کند ای آشنا ! تویی
نخل ولایت از تــــو نشسته چنین به بار          سرچشمـــــه فــقــــاهت آل عبــــا تویی
غـــیر از علی نَــــبُوَد کسی همطراز تو          غیر از علی نــــدید کسی تــا کجا تویی
تو با علی و با تـــو علـــی روح واحدید          نقش علی است در دل آیـــینه، یا تویی؟
شوق شریـــف رابــطه های حریم وحی          روح الامین روشــــن غـــار حـرا تویی
ایمان خلاصه در تو و مهر تو می شود          مکه تویی، مدینــه تویــــی، کربلا تویی
زمزم ظهــور زمزمه های زلال توست          مروه تویی ، قداســت قدسی ! صفاتویی
بعد ازتوهرزنی که به پاکی زبانزداست          سوگند خورده است که خیرالنســـا تویی
شوق تلاوت تو شـــفا مــــی دهد مــــرا          ای کوثر کثیـــــر ! حدیــــث کـسا تویی
آن منجی بزرگ که در هر ســحر به او          می گفت مادرم به تــضرع بیــا ! تویی
آن رازسربه مهرکه «حافظ»غریب وار          می گفت صبــح زود به باد صــبا تویی
هنگام حشر جز توشـفاعت کننده نیسـت          تنهاتـــویــــی شفیعــــه روز جــزا تویی
در خانــــه تـــو گوهر بعثت نهفته است         راز رســــالـــت هـــمه انبیــا تــــویــــی
«آنان که خاک را به نظــر کیمیا کننـد»          بی تو چه می کنند؟ تویی کیــمیا تویـی
قرآن ستوده است تورا روشـن و صریح          یعنی که کاشف همـــــه آیـــه هــا تویی
درد مرا کــــه هیـــــچ طبــیبی دوا نکرد          آه ای دوای درد دو عـالــم! دوا تـــویی
من از خدابه غیر تو چـیزی نــــخواسـتم          ای چلــچراغ سبــز اجابـت ! دعا تویی
«پهلوشکسته ای توو من دل شکسته ام»          دریابم ای کــــریمـه کـه دارالشفا تویی
ذکر زکیّـــه تــو شب و روز با من است          بی تاب و گـرم در نفـس من رها تویی
کی می کنی نگـــاه به این لعبتـــان کـور         با من در ایـــن ســراچه بازیچه تا تویی

پیچـــــیده در سـراسر هستـــی نــدای تو          تنها صدا بمـاند اگــــر، آن صـدا تویـی
گفتم تو ای بزرگ! خطای مـــرا ببخـش          لطفت نمی گذاشت بگویم« شما» تویی
باری، کجاست بقعـــه قبــــر غریب تو؟          بر مـا بتـــــاب، روشــنی چشم ما تویی‬